-
1 potwierdzić się
сов.подтверди́ться -
2 potwierdzić\ się
сов. подтвердиться -
3 potwierdzić się
[потвєрджічь шіê]v.dkпідтвердитися, потвердитися -
4 potwierdzić się
підтвердитися -
5 potwierdzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potwierdzić
-
6 potwierdzić
potwierdzić pf →LINK="potwierdzać" potwierdzaćpotwierdzać się sich bestätigen -
7 sprawdzić\ się
sprawdzi|ć sięсов. подтвердиться; оправдаться;podejrzenia się \sprawdzić\ sięły подозрения оправдались (подтвердились)
+ potwierdzić się -
8 sprawdzić się
сов.подтверди́ться; оправда́тьсяpodejrzenia się sprawdziły — подозре́ния оправда́лись (подтверди́лись)
Syn: -
9 подтвердиться
potwierdzić się, sprawdzić się -
10 potwier|dzić
pf — potwier|dzać impf Ⅰ vt (stwierdzić prawdziwość) to confirm [fakt, wersję]; (formalnie) to certify; (udowodnić) to prove [hipotezę]- potwierdzić czyjeś zeznania to confirm sb’s testimony- potwierdzić czyjąś tożsamość to prove sb’s identity- potwierdzić swój udział w konferencji to confirm one’s participation in a conference- potwierdzić odbiór wysyłki/przyjęcie zamówienia to confirm the receipt of a parcel/an order- potwierdzić coś eksperymentalnie to prove sth experimentally- potwierdzić swoją przydatność [urządzenie] to prove its usefulness- wyjątek potwierdza regułę the exception proves the rule- potwierdzić, że… to confirm that…; (oficjalnie) to certify that…- powyższe dane potwierdzają, że… the data above confirm that…- to potwierdza moje obawy, że… it confirms my fears that…- „zgadza się” – potwierdził ‘that’s right’ – he agreed- czek potwierdzony a certified chequeⅡ potwierdzić się — potwierdzać się 1. (okazać się prawdziwym) [teoria, hipoteza] to prove correct; [przypuszczenia, wiadomości] to be confirmed- potwierdziły się nasze najgorsze obawy our worst fears were confirmed- ich obawy się nie potwierdziły their fears proved to be unfounded- żaden z zarzutów się nie potwierdził none of the accusations proved true2. (udowodnić swoją przydatność) to prove oneself- potwierdzić się jako nauczyciel/przywódca to prove oneself as a teacher/leaderThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potwier|dzić
-
11 bestätigen
bestätigen * [bə'ʃtɛ:tɪgən]I. vthiermit wird bestätigt, dass... niniejszym potwierdza się, że...II. vrsich \bestätigen Verdacht, Nachricht: potwierdzić się -
12 підтвердитися
pidtwerdytysjaдієсл. -
13 потвердитися
potwerdytysjaдієсл. -
14 erhärten
erhärten * -
15 zameld|ować
pf Ⅰ vt 1. (zawiadomić) to report- zameldować o katastrofie samolotu to report the plane crash- zwiadowcy zameldowali o ruchach wojsk nieprzyjaciela the scouts reported on enemy movements ⇒ meldować2. (potwierdzić fakt zamieszkania) to register- zameldować nowego lokatora to register a new tenant ⇒ meldować3. (oznajmić przybycie) to announce- czy może mnie pani zameldować szefowi? could you announce me to your boss? ⇒ meldować4. Gry to show one has a king and a queen in one suit ⇒ meldować Ⅱ zameldować się 1. (zostać wpisanym do księgi danych osobowych) to register- zameldować się na pobyt stały/czasowy to register for permanent/temporary residency- zameldowali się w hotelu o piątej they booked a. checked into the hotel at 5 o’clock ⇒ meldować się2. (stawić się) to report- rano zameldował się u dyrektora he reported to the director in the morning ⇒ meldować się- pies z radości zamerdał ogonem the dog happily wagged its tail ⇒ merdaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zameld|ować
-
16 przyznać
глаг.• ассигновать• допустить• исповедовать• наделять• назначать• назначить• предназначать• придавать• признавать• признаваться• признать• признаться• присудить• разрешать• уступать* * *1) (nagrodę) присудить, удостоить2) przyznać (potwierdzić) сознаться3) przyznać (udzielić) предоставить, утвердить4) przyznać (zgodzić się) признать, согласитьсяuznać признать (счесть)poznać, rozpoznać признать (узнать)* * *przyzna|ć\przyznaćny сов. co 1. признать что, согласиться с чем;\przyznać komuś słuszność (rację) согласиться с кем-л., признать чью-л. правшу; 2. предоставить;\przyznać kredyty предоставить кредит;
3. присудить что; удостоить чего;\przyznać stypendium дать стипендию;
\przyznać nagrodę присудить премию, удостоить премии+1. zgodzić się 2. wyasygnować 3. nadać
* * *przyznany сов. co1) призна́ть что, согласи́ться с чемprzyznać komuś słuszność (rację) — согласи́ться с ке́м-л., призна́ть чью́-л. правоту́
2) предоста́витьprzyznać kredyty — предоста́вить креди́т
3) присуди́ть что; удосто́ить чегоprzyznać stypendium — дать стипе́ндию
przyznać nagrodę — присуди́ть пре́мию, удосто́ить пре́мии
Syn: -
17 pop|rzeć
pf — pop|ierać impf Ⅰ vt 1. (wspomóc) to support, to back (up)- popierać rozwój czegoś to promote the development of sth- poprzeć czyjąś prośbę to back (up) sb’s request- popierać czyjąś kandydaturę to support a. back (up) sb’s candidacy2. (uzasadnić, potwierdzić) to justify, to back up- poprzeć swoje słowa dowodami to back one’s words with proof a. evidence- popierać swoje słowa czynami to put one’s money where one’s mouth is, to suit actions to words- deklaracja musi być poparta skuteczniejszym działaniem the declaration must be backed up with a. by more effective actionⅡ poprzeć się — popierać się to support each other/one another- członkowie rodziny solidarnie się popierali the members of the family stood togetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pop|rzeć
-
18 stützen
stützen ['ʃtʏʦ̑ən]I. vt2) ( psychischen Halt geben)3) (auf\stützen)den Arm auf etw ( akk) \stützen oprzeć ramię na czymś [o o coś]4) ( gründen)die Theorie war auf folgende Annahme gestützt teoria oparta była na następującej hipotezieII. vr1) (sich auf\stützen)sich auf jdn \stützen wspierać [ perf wesprzeć] się na kimś2) ( sich berufen auf) -
19 potwierdzać
impf ⇒ potwierdzić* * *to confirm; ( odbiór przesyłki) to acknowledge* * *ipf.confirm, affirm; ( czek) certify; (opinię, wersję wydarzeń itp.) bear out; ( teorię) support, corroborate, verify; ( zarzut) sustain, vindicate; (zasadę, stwierdzenie) validate; potwierdzać odbiór czegoś acknowledge (receipt of) sth.ipf.be confirmed l. corroborated l. validated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potwierdzać
-
20 support
[sə'pɔːt] 1. n 2. vtpolicy popierać (poprzeć perf); family utrzymywać (utrzymać perf); ( TECH) podtrzymywać (podtrzymać perf), podpierać (podeprzeć perf); theory potwierdzać (potwierdzić perf); football team etc kibicować +datthey stopped work in support of … — przerwali pracę na znak poparcia dla +gen
* * *[sə'po:t] 1. verb1) (to bear the weight of, or hold upright, in place etc: That chair won't support him / his weight; He limped home, supported by a friend on either side of him.) udźwignąć, podtrzymać2) (to give help, or approval to: He has always supported our cause; His family supported him in his decision.) popierać, zachęcać3) (to provide evidence for the truth of: New discoveries have been made that support his theory; The second witness supported the statement of the first one.) potwierdzać4) (to supply with the means of living: He has a wife and four children to support.) utrzymywać2. noun1) (the act of supporting or state of being supported: That type of shoe doesn't give the foot much support; The plan was cancelled because of lack of support; Her job is the family's only means of support; I would like to say a word or two in support of his proposal.) utrzymanie, poparcie2) (something that supports: One of the supports of the bridge collapsed.) podpora•- supporting
- 1
- 2
См. также в других словарях:
potwierdzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. potwierdzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potwierdzać się – potwierdzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać się prawdziwym, pewnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarzuty potwierdziły się w pełni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potwierdzić — dk VIa, potwierdzićdzę, potwierdzićdzisz, potwierdzićtwierdź, potwierdzićdził, potwierdzićdzony potwierdzać ndk I, potwierdzićam, potwierdzićasz, potwierdzićają, potwierdzićaj, potwierdzićał, potwierdzićany «stwierdzić, poświadczyć prawdziwość,… … Słownik języka polskiego
nie powstydziłby się — {{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}nie powstydziłby się {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś, kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} coś jest wysokiej próby, najwyższej jakości, znakomite i ktoś uchodzący za autorytet mógłby to potwierdzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Najwybitniejsi … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potwierdzenie — n I 1. rzecz. od potwierdzić. 2. lm D. potwierdzenieeń «pismo potwierdzające; podpis potwierdzający» Nadesłać potwierdzenie odbioru dostaw surowca. potwierdzenie się rzecz. od potwierdzić się … Słownik języka polskiego
pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
trzeba — 1. Komuś dużo nie trzeba «ktoś jest tak pobudliwy, że wystarczy słaby bodziec, impuls, aby gwałtownie zareagował»: Wystarczyło jedno przypadkowe spojrzenie w kierunku stolika, przy którym siedzieli bandyci. Im dużo nie trzeba. Myślą, że mają… … Słownik frazeologiczny
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
zaprzysiąc — a. zaprzysięgnąć dk Vc, zaprzysiącsięgnę, zaprzysiącsięgniesz, zaprzysiącsięgnij, zaprzysiącsiągł, zaprzysiącsięgła, zaprzysiącsięgli, zaprzysiącsiężony, zaprzysiącsiągłszy zaprzysięgać ndk I, zaprzysiącam, zaprzysiącasz, zaprzysiącają,… … Słownik języka polskiego
poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… … Słownik języka polskiego